Ciroza jetre kao vrlo kompleksna bolest koja primarno zahvata jetreni parenhim, izaziva niz različitih simptoma, ne samo u jetri nego i u drugim organima koji mogu biti djelimično ili potpuno prisutni kod istog bolesnika.

Kliničke manifestacije jetrene ciroze zavise od izraženosti nekih bitnih karakteristika bolesti, kao što su hepatocelularna insuficijencija i portalna hipertenzija, zbog čega razlikujemo kompenziranu ili neaktivnu cirozu, te nekompenziranu, tzv aktivnu cirozu.

Funkcionalna hepatocelularna insuficijencija je klinički sindrom koji se manifestuje umorom, opštom slabošću, nadutošću, gubitkom apetita te tupim bolom ispod desnog rebarnog luka. Mučnina i povraćanje u jutarnjim časovima su karakteristični za alkoholnu cirozu. Žutilo kože različitog stepena prisutno je kod bolesnika sa insuficijentnom funkcijom hepatocita i obično je znak aktivne bolesti i lošije prognoze. Međutim, budući da jetra ima veliku sposobnost regeneracije, čak i kod težih parenhimnih lezija s opsežnim nekrotičkim promjenama žutilo neće biti u većoj mjeri izraženo ako je stepen regeneracije hepatocita dovoljan da kompenzira postojeću parenhimnu insuficijenciju.

Neki bolesnici imaju povišenu tjelesnu temperaturu, jak zadah iz usta sladunjavo-fekalnog karaktera, što je odraz hepatocelularne insuficijencije odnosno kolateralne cirkulacije.

Bolesnik takođe ima i mnoštvo fizičkih promjema kao što je hepatomegalija, posebno ako je u pitanju alkoholna ciroza. Tokom progresije bolesti može doći do smanjenja jetre kao znak razvoja terminalnog stadija hepatalne insuficijencije; na koži tipičan „spider“ neveuse, na dlanovima eritemi, prsti poprimaju batičasti izgled, nokti postaju izrazito biljeli; endokrini poremećaji (znaci femenizacije kod muškaraca, maskulinizacija kod žena, sterilitet).

Navedeni znaci se svrstavaju u tzv. primarne znakove ciroze jetre, dok promjene na drugim organimasekundarnim, a spontani bakterijski peritonitis kod dekompenzirane ciroze jetre tercijalnim znacima.

Sve ovo je popraćeno promjenama u laboratoriskima nalzima u kojima se na prvom mjestu mijenjaju vrijednosti:

• γ-GT u stalnom porastu
• AST i ALT
• Albuminsko-globulinska inverzija uz izraženu hipergamaglobulinemiju; Hipogamaglobulinemija je karakteristika već teške insucijencije jetre
• Povećane vrijednosti imunoglobulina tipa G i A
• Anemija, leukopenija, trombocitopenija uz deficit faktora koagulacije i posljedičnih znakova hemoragične dijetaze.