Ovdje se radi o infekciji izazvanoj virusom tipa delta , koji napada jetru samo ako je već pogođena virusom tipa B i ako je virusna infekcija prisutna u akutnoj ili hroničnoj fazi. Hepatitis D se ne može širiti bez prisutnosti virusa hepatitisa B, jer njegovom genomu nedostaju neki bitni geni. Virus hepatitisa D (HDV) je jedinstven , nekompletan RNK virus (tzv. delta agens) koji se može umnožavati samo u prisutnosti HBV.

Prenosi se takođe zaraženom krvlju , u rjeđim slučajevima spolnim odnosom. Javlja se kao koinfekcija s akutnim hepatitisom B ili , što je češće , kao superinfekcija kod osoba koje imaju hronični hepatitis B. Koinfekcija označava istovremeni akutni delta i akutni B hepatitis , dok superinfekcija označava akutni delta hepatitis kod hroničnog HBsAg nositelja. Koinfekcija s hepatitisom D uzrokuje akutnu fazu hepatitisa B neobično teškom. U slučaju superinfekcije VHD može uzrokovati akutno pogoršanje hroničnog hepatitisa B ili relativno agresivan tok hroničnog hepatitisa B. Superinfekcija često vodi u hronični delta hepatitis , za kojeg se smatra da može imati vrlo nepovoljnu prognozu. Bolest se može javiti u jednom od postojeća tri oblika: kao rapidni progresivni hepatitis koji unutar 1 do 2 godine dovodi do ciroze , kao podmukla bolest koja uzrokuje oskudne simptome , ali rezultira cirozom unutar 10 do 15 godina , te kao neprogresivna bolest koje završava kao neaktivno stanje vironoštva. Hepatitis D se najčešće nalazi kod intravenskih korisnika opojnih droga i hemofiličara , iako su mogući i drugi putevi prijenosa.

Manifestuje se opštom slabošću i simptomima identičnim hepatitisu B , a ako je hepatitis B već u hroničnoj fazi , javlja se iznenadno povećanje vrijednosti transaminaza u krvi. otkriva se krvnom pretragom gdje se utvrđuju antitijela na virus delta i , ako još nije dijagnosticiran hronični hepatitis B , prisustvo pokazatelja infekcije virusom hepatitisa B , te vrijednosti transaminaza.

Za akutni oblik hepatitisa delta nema liječenja , tek kada prijeđe u hroničnu fazu koristi se interferon. Ukoliko je koncentracija virusa velika, a genotip 1a ili 1b , interferon se kombinira s ribavirinom. Ozbiljnije i otpornije infekcije liječe se koktelom ribavirin + interferon + amanadin.

Preventivne mjere su iste kao i za hepatitis B , osim cijepljenja , jer ne postoji cjepivo. U hroničnoj fazi , u 10 do 15 posto slučajeva posljedice su za jetru ozbiljnije.

Cijepljenjem protiv hepatitisa B indirektno se može prevenirati Delta hepatitis.